Nieuw Gents idiotikon
Dit woordenboek van het Gents blijft heel moeilijk te vinden. Dat duidt genoeg aan hoe het is ontvangen door de Gentenaars zelf: ze hebben er een deel van zichzelf -hun moedertaal- in teruggevonden.
Alhoewel er andere dialectwoordenboeken zijn die qua volume dit ruim overtreffen, zoals deze van het Hasselts, het Anzegems en dichterbij het Lokers. Maar de auteur is er hier in geslaagd om toch een ruime selectie te brengen van 4.700 Gentse woorden, of in Gent anders gebruikte begrippen.
Dat zijn werk zo aanspreekt heeft zeker te maken met de leesbaarheid. Geen aaneenschakeling van woorden in een bijna Egyptische hiëroglyfen-spelling, maar eenvoudige schrijfregels die het duidelijk en aangenaam maken. De echteregels van de uitspraak op taalkundige vlak komen al uitgebreid aan bod in een apart werk van Johan Taeldeman met titel “De klankstructuur van het Gents Dialect”.
Hier ligt de klemtoon echt op de typische woorden. Trouwens, de auteur bekijkt dit boek als een uitbreiding van het “Gents Woordenboek” van Lodewijk Lievevrouw-Coopman. Hij wil de ontbrekende uitdrukkingen aanbrengen, want een taal verandert doorheen de tijd.
De bibliografie van twee pagina’s geeft de voornaamste bronnen op voor de studie van het Gents.
Edmond Cocquyt, Nieuw Gents idiotikon, 1995, 206 p., ISBN 90-75161-01-8.
