Er zijn twee titels nodig. Naast Hoe zij groeiden ook nog Geschiedenis der technische scholen van Vilvoorde (1864-1954) en van de oudleerlingebond der technische scholen van Vilvoorde 1904-1954. Dus 90 jaar school en 50 jaar oudleerlingenbond. Daar zijn al twee bladzijden voor gebruikt. De schrijver heeft ook drie voornaamletters nodig en de volle titel van “doctor in de geschiedenis”. Hoe hij dan met deze prul durft afkomen, is een raadsel.

Niet overtuigd? Het geheel telt 64 pagina’s. Daarvan zijn we er al 3 kwijt aan titelpagina’s. Nog een grafiek van het leerlingenaantal en een voorwoord van twee bladzijden. Vanaf pagina 39 echter beginnen de bijlagen. Resten er dus 39-3-1-2=33 pagina’s. De oudleerlingenbond neemt daarvan nog eens 11 pagina’s in beslag. Bilan: 22 pagina’. Het aantal bibligrafische verwijzingen is summier.  

Waarom deze opsomming? Om aan te halen dat een resem academische titels niet garant staat voor een goed heemkundig werk! Er waren toen toch veel meer mondelinge bronnen te vinden dan één dossiertje, zoals de auteur in het voorwoord zelf aanhaalt.

De waarde ervan? Door de ouderdom, nu bijna 75 jaar geleden, is het een historisch documentje op zich. De bijlagen geven het besluit tot oprichting van het stadsbestuur, drie reglementen en de statuten van de oudleerlingenbond uit 1921.

A. Verheyden, Hoe zij groeiden, Vilvoorde, 1954, 64 p.