Een kort overzicht van het verleden van Izegem (9 p.) wordt gevolgd door een bibliografie over Izegem. Deze is wel zeer summier. Er volgt nog een woordje over het stadswapen.

Voor heraldiek is er ook plaats: een tiental bladzijden geven de wapenschilden van de heren, graven en prinsen, de heerlijkheden, kerkelijke hoogwaardigheidsbekleders afkomstig van Izegem en Izegemse families. Een lijst van burgemeesters van Izegem en Emelgem (met foto indien beschikbaar) sluit af.

Een grote brok vormt het deel met stadszichten: de straten, kerken, scholen, openbare gebouwen, waterlopen en bijzondere gebouwen.

Een ander groot stuk zijn kaarten en plannen, waarvan een paar uitplooibaar.

Een laatste groot deel wordt gevormd door het verenigingsleven, de ambachten en folklore. Dat laatste is eigenlijk ‘varia’ want daaronder vallen de markten, fietsen, bedevaartvaantjes en noodgeld uit WOI. Maar wat betreft de verenigingen: daar is getracht de namen van de gefotografeerden te achterhalen. Dat is toch een meerwaarde.

De inhoudsopgave geeft eerder de onderwerpen per onderdeel alfabetisch weer en fungeert zo als een register bij de foto’s.

Kleine foutjes komen voor, zoals in vele werken wel eens gebeurt. Het zou niet moigen, maar ze sluipen er tussen. Zo bv. op p. 33 waar Mgr. Bruno Van Hove, huisprelaat van de paus, geboren wordt in 1719 en overlijdt in 1891. Onwaarschijnlijk natuurlijk.

Het boek werd mooi ingebonden. Alles is zwart-wit, gezien het uitgavejaar zeker logisch aangezien kleurendruk zeer duur was. Maar sommige beelden worden daardoor wel iets te donker. Maar toch verzamelt het werk doorgaans goed afgedrukte beeldmateriaal.

Antoon Vandromme (Red.) en Heemkring Ten Mandere, Izegem vroeger en nu, Izegem, 1974, , Uitgeverij Hochepied, 318 p., D/1974/1907/1.